તમિલનાડુ ના એક નાનકડા શહેર ના ડૉક્ટર દંપતિ નો એક નો એક પંદર વર્ષ નો હીથેન્દ્ર 20 સપ્ટેમ્બર 2008 ના દિવસે બાઈકપર હેલ્મેટ ન પહેર્યું હોવાથી રોડ એક્સિડન્ટ માં માથા ના પાછળ ના ભાગે ઇજા પામે છે અને તેને આઇ.સી.યું. માં સાઉથ ચેન્નાઇ ની એપોલો હોસ્પિટલ માં ખસેડવામાં આવે છે. અને ત્યાં તે બ્રેઈનડેડ અવસ્થા માં સરી પડે છે. બે દીવસ સુધી કોઈ જ ફેરફાર ન જણાતા તેનુ મૃત્યુ લગભગ નિશ્ચિત હતુ. મગજ બંધ થયુ હતુ. પણ શરીર ના બીજા અંગો કાર્યરત હતા. અને તેના માતા-પિતા એક ના એક બ્રેઈનડેડ પુત્ર ના જીવતા અંગો દાન કરવાનો નિર્ણય લે છે. હીથેન્દ્ન નું હ્ર્દય તેનાં શરીર માંથી બહાર કાઢ્યા પછી 30 મિનીટ થી વધુ ધબકી શકે એમ હતુ નહીં. હવે શોધ કરવાની હતી એવા દર્દી ની કે જેને તાત્કાલિક એક નવા હાર્ટ ની જરૂર હોય. અને ચેન્નાઇ તેમજ તેની આસપાસ ની બધી હોસ્પિટલો માં આ સંદેશો તાત્કાલિક મોકલવામાં આવે છે.
યસ, આજ સમયે પશ્ચિમ ચેન્નાઇ ની લાઈફ લાઇન હૉસપીટલ માં જીવન અને મૃત્યુ ની વચ્ચે લડાઈ લડતી નવ વર્ષ ની અભિરામી ને જરૂર હતી એક સ્વસ્થ ધબકતા હ્ર્દય ની.
હવે વાત હતી હીથેન્દ્ર ના હ્ર્દય ને તેના શરીર માંથી કાઢ્યા બાદ 30 મિનીટ માં અભિરામી સુધી પહોંચાડવાની. સામાન્ય રીતે આ બે હોસ્પિટલ વચ્ચે નું અંતર 45 મિનીટ નું ગણાય અને એમાંય ચેન્નાઇ જેવા મહાનગર નું ટ્રાફિક પણ હોય. સમયસર હાર્ટ ને દક્ષિણ ચેન્નાઇ માં આવેલી એપોલો હોસ્પિટલ થી પશ્ચિમ ચેન્નાઇ માં આવેલ લાઈફ લાઇન હોસ્પિટલ સુધી પહોંચાડવા માટે ચેન્નાઇ પોલીસ કમિશનર ને વિનંતિ કરી પોલીસ ની મદદ લેવામાં આવી.
અને પોલીસ કમિશનર ના આદેશ થી બન્ને હોસ્પિટલ વચ્ચે ના રૂટ પર આવતો બધો ટ્રાફિક રોકવામાં/બંધ કરવામાં આવ્યો. અને પોલીસ નાજ ડ્રાઇવર મોહનદાસ એ દિલધડક ઓપરેશન પુરુ પાડી ને માત્ર 11 મિનીટ માં હાર્ટ ને લાઈફ લાઇન હોસ્પિટલ સુધી પહોંચાડી દીધું.
અને આજે અભિરામી જીવે છે.
*
તાજેતર માં આવેલી ફિલ્મ ટ્રાફિક ચેન્નાઇ ના આ કિસ્સા પર થી પ્રેરિત હોય. પણ આ ફિલ્મ આ કિસ્સા થિ જરા હટકે છે. ફિલ્મ માં એક સાથે ચાર સ્ટોરી પેરેલલ ચાલે છે. અને તમારા દિલ થી લઇ દિમાગ સુધી નાં બાધા કનેક્શનસ હલબલાવી તમને વિચારશૂન્ય બનાવી મુકે છે.
દિલ અને દિમાગ ના સવાલો વચ્ચે નિર્ણય લેવા માટે ઝઝુમતા એક પિતા ની સંઘર્ષકથા. એક તુંડમિજાજી, ધનવાન, સેલિબ્રિટી વ્યક્તિ ની પોતાના સંતાન આગળ લાચાર પિતા બનવાની કથા. આંધળા પ્રેમ અને દોસ્તી માં દગો મેળવનાર એક ડૉક્ટર ની મનોવ્યથા અને એક સામાન્ય ગરીબ ટ્રાફિક કોન્સ્ટેબલ લાંચ લેતા પકડાય ને સસ્પેન્ડ થયાં પછી ફરી નોકરીએ લાગે ત્યારે તેની અંદર ચાલી રહેલી ખુમારી ની વાત છે. આ સિવાય ફિલ્મ ના દરેક પાત્ર ની એક અલગ સ્ટોરી છે.
ફિલ્મ માં એક્ટિંગ ના આકા મનોજ બાજપાઈ અને સાઉથ ના મંજાયેલ એક્ટર પ્રસન્જીત ચેટરજી હોય પછી પૂછવું જ શું ? તેં સિવાય પોલીસ કમિશનર ના રોલ માં જિમી શેરગિલ એક પિતા ના રોલ માં સચિન ખેડેકર તથા ફિલ્મ ના દરેકે દરેક એક્ટરે પોતાના પાત્ર ને સ્ક્રીન પર જીવાડયા છે. પીયૂષ મિશ્રા ના લખેલા ચોટદાર ડાયલોગ્સ , દમદાર સ્ક્રિપ્ટ અને અદ્ભૂત જોરદાર સીનેમેટ્રોગ્રાફી , મિથુન નું વારંવાર સાંભળવાનું મન થાય તેવું સંગીત . એક આંખ ના પલકારા જેટલી વાર પણ સ્ક્રીન પર થી તમારી નજર હટવા ન દે, રૂંવાડા ઉભા કરીદે તેવી થ્રીલર ફિલ્મ.
ગુગલિંગ કરતાં જાણવા મળ્યું કે આ ફિલ્મ આજ નામ સાથે મૂળ મલયાલિ ભાષા માં 2011 માં બનેલી અને તેની રિમેક છે.
અઠવાડિયા પેલા આ ફિલ્મ જોઇ હતી અને હજી તેની વાત તેનાં ડાયલોગ્સ, તેનાં પાત્રો મગજ માં ઘૂમે છે. તમને ક્યારેય દિલ અને દિમાગ વચ્ચે ની પસંદગી માં મુશ્કેલી અનુભવો છો?...તો આ ફિલ્મ તમારા માટે છે. નાની પોસ્ટ પર રહી ને ઉંચી પોસ્ટ પર રહેલ માણસ કામ ન કરી બતાવે તેવું મોટુ કામ કરવાની ઇચ્છા ધરાવો છો?...તો આ ફિલ્મ તમારા માટે છે. તમે કોઈ ના પર આંધળો વિશ્વાસ મુકી પ્રેમ કર્યો છે. અને પાછળ થિ એમાં દગો મળતાં વિચલિત થયાં છો?... તો આ ફિલ્મ તમારા માટે છે.
બહાર સિંહ ની જેમ ફરી અને ઘરે પોતાના બીમાર સંતાન ની પથારી પાસે બેસી આંસુ સર્યા છે?... તો આ ફિલ્મ તમારા માટે છે.
બસ હવે ફિલ્મ ના બહુ વખાણ નથી કરતો પણ એટલું કહું કે આ ફિલ્મ જીવાતી જીંદગી ના રસ્તા પર નડતા ટ્રાફિક માંથી યુટર્ન મારવા કરતાં તેમાંથી પસાર થઈ ટ્રાફિક નો મુકાબલો કરવાનું શીખવી જશે.
આવતા જતા
हम सब अपने दिन की शरुआत एक
दुआ से करते है,कि आज का दिन अच्छा हो ।
हर दिन एक नई शरुआत ,हर दिन की तरह
वही हजारो की भीड़,सबके रास्ते अलग, मंजिले अलग ,ख्वाब अलग।
हर कोई अपनी पुरानी कहानियो में
नए मोड़ ढूंढता चला जा रहा है,
अपनी ही तकलीफो का, खुशियो का,जित का, हार का,
पछतावे का या फिर उम्मीदका बोझ लिए अपने ही कंधो पर ढोती हुई
ये जिंदगियां बगेर एक दूसरे को छूते हुए
एक दूसरे के कितने करीब से गुजर जाती है ।
पर आज कुछ जिंदगियां जो कभी नही मिलती
वो आज मिलने वाली थी,या युं कहु कि
टकराने वाले थी।और उनकी टकराहट से
सभी की जिंदगियां बदलने वाली थी
हमेशां हमेशां के लिये।
कौन रुकेगा, कौन जाएगा सब दो रंग तय करते है।
हम सब एक पल के लिए अपनी आशाओं और किस्मत लेकर
चौराहे पर इन्तजार करते है और पलक झपकते ही अपने अपने रास्ते चले जाते है।
शायद हम सब फिर इसी मोड़ पर फिर मिलेंगे।
~પીયૂષ મિશ્રા
~રેફરન્સ સોર્સ ગુગલદેવતા/વિકિપીડિયા સાથે લેખક હિતેશ નરસિઁગાણી
